دلم
کباب کوبیده می خواهد.
نه از این هایی که
حالاها می پزند
نه حتی کباب های معروف سرحدی.
دلم
از آن کباب هایی میخواهد
که
بابا خانه می آورد.
بچه بودیم
کباب را می خوردیم
به عشق
نان چرب زیر کباب ها.
نمی دانم
شاید دلم
نان چرب زیر کباب ها را می خواهد.
همیشه
دلم میخواست
آن نان چرب؛
دو سه متر بود
و
تمامش سهم من می شد.
شاید هم
دلم
یک خانواده آرام، بی دغدغه و شاد
مثله گذشته را می خواهد.
دل است دیگر.
گاهی می رود سمت چیز هایی
که برگشتنی نیستند.
یا بهتر است بگویم
افرادی که برگشتنی نیستند.
درباره این سایت